Blog

CLASSIC LIST

10.jpg

Η μέση ωτίτιδα είναι η πιο συχνή νόσος σε βρέφη και μικρά παιδιά μετά το κοινό κρυολόγημα.

Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι πιο συχνή μεταξύ 4 μηνών και 5 ετών. Φυσικά, η μέση ωτίτιδα μπορεί να εμφανιστεί και σε ενήλικες, αλλά είναι πολύ λιγότερο συχνή. Σύμφωνα με τη χρονιότητα της νόσου, η μέση ωτίτιδα χωρίζεται σε οξεία, εκκριτική και χρόνια.

Τα παιδιά είναι πιο επιρρεπή σε σχέση με τους ενήλικες επειδή οι ευσταχιανές σάλπιγγες τους (οι σωλήνες που συνδέουν το μέσο αυτί και το ρινοφάρυγγα) είναι πιο κοντές και πιο κεκλιμένες, γεγονός που τα καθιστά πιο επιρρεπή στην απόφραξη. Όταν υπάρχει οξεία ή χρόνια φλεγμονή της περιοχής πίσω από το τύμπανο (μέσο αυτί), αναφερόμαστε στη μέση ωτίτιδα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μέση ωτίτιδα προκαλείται από λοίμωξη της ανώτερης αναπνευστικής οδού, η οποία προκαλεί οίδημα και φλεγμονή της ρινικής κοιλότητας και της ευσταχιανής σάλπιγγας που συνδέει το μέσο αυτί με το ρινοφάρυγγα, με αποτέλεσμα την κατακράτηση υγρών στο μέσο αυτί.

Αυτό το υγρό μπορεί να προκαλέσει δυσφορία και να βοηθήσει τα βακτήρια να αναπτυχθούν, οδηγώντας σε οξείες λοιμώξεις του μέσου αυτιού. Η διάγνωση της ωτίτιδας γίνεται μετά από κλινική εξέταση με τη χρήση του ωτοσκόπιου απο τον οικογενειακό σας ιατρό.

Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει όχι μόνο την εξέταση των αυτιών, αλλά και την εξέταση του λαιμού και της μύτης του ασθενούς. Όταν διαγνωστεί μια ασθένεια, ο θεράπων ιατρός θα συνταγογραφήσει την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή.

Σε σπάνιες περιπτώσεις που η θεραπευτική αγωγή αποβεί μη αποτελεσματική, συστηνεται εκτίμηση απο ιατρό Ωτορινολαρυγγολόγο.


7.jpg

Η δερματίτιδα ή το έκζεμα, μια από τις πιο κοινές παθήσεις του δέρματος, είναι μια φλεγμονώδης απόκριση του δέρματος σε πολλούς ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες.

Μπορεί να προκαλείται από εξωτερικούς παράγοντες όπως το νερό, απορρυπαντικά, (δερματίτιδα της νοικοκυράς), σαπούνια, καθαριστικά, αντισηπτικά, οικοδομικά υλικά. Όπως επίσης από φυτικές ουσίες όπως ντομάτα, κρεμμύδι, έλαια, οξέα και πολλά άλλα.

Στην οξεία φάση της δερματίτιδας παρουσιάζεται κνησμός, ερεθισμένο δέρμα με οίδημα και φυσαλίδες ενώ στις πιο σοβαρές μπορεί να υπάρχει πόνος και έντονη φλεγμονή με υγρό.

Στην χρόνια δερματίτιδα για πάνω από 2 μήνες,  παρατηρείται πάχυνση του δέρματος ξηρότητα, κνησμός και υπερμελάχρωση.

Το άλλο είδος δερματίτιδας είναι η αλλεργική εξ επαφής, δηλαδή να έρθει σε επαφή το δέρμα με κάτι που θα του την προκαλέσει.  Συνήθως η αλλεργία παραμένει ισόβια, ενώ υπάρχουν χιλιάδες γνωστα αλλεργιογόνα, που είναι συνήθως ουσίες του περβάλλοντος του ατόμου, με τα οποίες έρχεται σε συχνή επαφή.

Άλλα είδη δερματίτιδας:

  • Ατοπική δερματίτιδα εμφανίζεται συχνότερα εσωτερικά στους αγκώνες, εσωτερικά στα γόνατα ή στο μπροστινό μέρος του λαιμού. Παρουσιάζει περιόδους έξαρσης και ύφεσης. Η ακριβής αιτία της πάθησης παραμένει άγνωστη.
  • Η νευροδερματίτιδα οφείλεται στο υπερβολικό ξύσιμο της επιδερμίδας. Εμφανίζεται συχνότερα στο κρανίο, το λαιμό, τους καρπούς και τους αστραγάλους.
  • Η περιστοματική δερματίτιδα εκδηλώνεται κυρίως γύρω από το στόμα, όμως τα εξανθήματα μπορεί να εμφανιστούν και γύρω από τη μύτη, τα μάγουλα ή τα μάτια.
  • Η σμηγματορροϊκή δερματίτιδα εκδηλώνεται συνήθως σε σημεία του σώματος που χαρακτηρίζονται από αυξημένη λιπαρότητα, όπως το πρόσωπο, το στέρνο και η πλάτη. Μπορεί επίσης επίσης να εκδηλωθεί στο κεφάλι.

 

Οριστική και άμεση θεραπεία για το έκζεμα δεν υπάρχει. Ένας φυσικός τρόπος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είναι όταν ξέρεις ποιος είναι ο ερεθιστικός παράγοντας που το προκαλεί, να τον αποφεύγεις. Το ίδιο ισχύει και σε περιπτώσεις αλλεργίας. Συζητήστε το πρόβλημα με τον οικογενειακό σας ιατρό, για πιο εμπεριστατωμένη άποψη και συμβουλευτική αντιμετώπισης και θεραπείας.


5.jpg

Η αλλεργική ρινίτιδα επηρεάζει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες και εμφανίζεται σε ενήλικες και παιδιά.

Ας ρίξουμε λοιπόν μια πιο προσεκτική ματιά σε μερικά από τα πράγματα που όλοι γνωρίζουμε για αυτήν την κατάσταση. Η αλλεργική ρινίτιδα ορίζεται ως μια φλεγμονώδης απόκριση του ρινικού βλεννογόνου σε ερεθιστικά που ονομάζονται αλλεργιογόνα. Ένα αλλεργιογόνο είναι μια αβλαβής ουσία, αλλά σε μερικούς ανθρώπους, μπορεί να προκαλέσει μια «υπερβολική» απόκριση από το ανοσοποιητικό σύστημα.

Για παράδειγμα, η γύρη είναι το κύριο αλλεργιογόνο που ευθύνεται για την εποχική αλλεργική ρινίτιδα. Στην περίπτωση αυτή, τα συμπτώματα έχουν εποχιακή κατανομή και είναι ιδιαίτερα έντονα την άνοιξη.

Τα πιο συχνά συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας μεταξύ άλλων είναι: Φτάρνισμα, Ρινική καταρροή, Ρινική συμφόρηση, Δακρυσμένα μάτια που φαγουρίζουν, Βήχας, Ερεθισμός στο λαιμό.

Η αιτία της αλλεργικής ρινίτιδας είναι η έκκριση ισταμίνης από τα κύτταρα του ασθενούς. Το τελευταίο είναι μια χημική ουσία που προστατεύει τον οργανισμό όταν έρχεται σε επαφή με αλλεργιογόνα.

Εάν το πρόβλημα επιμένει για περισσότερες από μερικές εβδομάδες, συνιστάται στον ασθενή αγωγή ανακουφιστική και εαν χρειαστεί μπορεί να γίνει παραπομπή για διερεύνηση/

Η αρχική αξιολόγηση για την αλλεργική ρινίτιδα γίνεται μετά από λήψη ιατρικού ιστορικού και κλινική εξέταση.

Η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας μπορεί να επιτευχθεί με συνταγογράφηση φαρμάκων ή σπρέυ ή ανοσοθεραπεία για πιο σοβαρές περιπτώσεις.

Σε κάθε περίπτωση, η αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας θα πρέπει να γίνεται σε συνεννόηση με τον οικογενειακό σας ιατρό που θα διαγνώσει το πρόβλημα και θα καθορίσει την κατάλληλη θεραπεία.